[Editör]

Hz. Lokman (a.s.) bilge bir insandı. Söz ve davranışları, derin anlamlar içerirdi. Hikmet sahibi büyük bir hâkim ve tıbbın inceliklerini çok iyi bilen mahir bir hekim olduğu için ona, Lokman Hakîm ya da Lokman Hekim derlerdi. Hz. Davud (a.s.) ile Hz. Lokman (a.s.) arasında geçen ibret verici bir hikâye.
Hz. Lokman (a.s.) bilge bir insandı. Söz ve davranışları,  derin anlamlar içerirdi. Hikmet sahibi büyük bir hâkim ve tıbbın inceliklerini çok iyi bilen mahir bir hekim olduğu için ona, Lokman Hakîm ya da Lokman Hekim derlerdi.
     Günlerden bir gün efendisi bir koyun getirdi ve ona,

     — Şu koyunu kesiver, dedi.

     Hz. Lokman (a.s.) da koyunu kesti. 

     Efendisi,

     — Şimdi de o koyunun en lezzetli, en güzel, en tatlı iki organını getir, diye emretti. Hz. Lokman (a.s.) gitti ve dil ile kalbi çıkarıp getirdi.



     Günler sonra bir gün efendisi yine bir koyun getirdi ve

     — Şu koyunu bizim için kesiver, dedi. Hz. Lokman (a.s.) o koyunu da kesti.
Efendisi bu kez,

     — Şimdi de ondaki en kötü, en çirkin, en acı organı getir, diye emretti.

     Hz. Lokman (a.s.) yine dil ve kalbi çıkarıp getirdi.

     Bu duruma şaşıran efendisi merakla sordu:

     — Sana, ondaki en lezzetli, en güzel, en tatlı iki organı getir diye emrettim. Sen bana dil ve kalp getirdin. Onun en kötü, en çirkin, en acı organını getir diye emrettim. Yine bu ikisini getirdin. Bunun anlamı nedir?

     Bunun üzerine Hz. Lokman (a.s.), efendisine şu hikmet dolu cevabı verdi:

     — İyi oldukları zaman onlardan daha iyisi, kötü oldukları zaman onlardan daha kötüsü yoktur.


     [ Musa Mert ]

     (Diyanet Çocuk Dergisi , Kasım 2013, sayfa: 6, 7)